Met een bijzonder gevoel vertrok ik samen met Marianne op vrijdag 26 september naar Berlijn om op zondag de marathon te lopen. Hoe zou deze tweede marathon gaan? De voorbereiding was totaal anders geweest dan die voor Amsterdam en slechts 1 keer had ik nu een afstand van 30 km gelopen. Zondag 28 september 42,2 km.In januari van dit jaar had ik besloten om me in te schrijven voor de marathon in Berlijn. Een mooie goed georganiseerde marathon met een mooi vlak parcours, door de wereldstad Berlijn.
De woorden van Tonny van Berlo tijdens mijn afscheid als wethouder in mei kan ik me nog herinneren: 'Henk gij loopt te veel en met gericht trainen kun je een beter resultaat bereiken'. Dat zette me toen aan het denken, waarna ik Tonny heb gevraagd of hij mij wilde begeleiden in mijn training. Vanaf juni heb ik onder begeleiding van Tonny anders getraind.
- 4 keer in de week kortere afstanden lopen in plaats van 3 keer lange afstanden
- voor de training een warming up
- geen vast tempo, maar regelmatig tempoversnellingen
- 1 keer in de week een uur zwemmen
- regelmatig een wedstrijdje van 10 km of halve marathon in de buurt
De voorbereidingen waren prima verlopen.
En toch vond ik het spannend afgelopen weekend naar Berlijn. Zou het me lukken mijn tijd van Amsterdam 3:46:48 te verbeteren? Hoe zou het weer zijn? Bij koude temperaturen loop ik het snelst. Hoe zou het gaan rond de 30e kilometer? Vanaf de 30e km werd het in Amsterdam zwaar, waar het voelde alsof mijn bovenbenen van beton waren, waarbij de snelheid flink terug viel.
Op vrijdagmiddag kwamen we in Berlijn aan, waarna we met de metro op weg gingen naar Flughaven Tempelhof. Daar werd een grote beurs gehouden, waar alles te zien was, wat maar enigszins met lopen te maken heeft. Als loper moest ik door alle expo hallen lopen om in de laatste hal het startnummer, mijn bestelde Berliner Marathon shirt en de doorzichtige Berliner Marathon rugzak (vol reclame) op te halen. Daarnaast werd een toegangsbandje om mijn pols bevestigd, wat op zondag toegang gaf tot het startgebied. Als loper ben je verplicht om persoonlijk je startnummer op te halen op donderdag, vrijdag of zaterdag.
Zondag was het lekker vroeg opstaan met ontbijt om 6:30 uur en daarna op weg naar de start. Een mooie blauwe lucht met opkomende zon, dat beloofde een warme dag te worden met meer dan 20 graden. In het alleen voor lopers toegankelijke startgebied heb ik mijn trainingspak in de Berliner Marathon rugzak gedaan en deze op de daarvoor bestemde plek afgegeven. En dan op weg naar startvak F waarin allemaal lopers stonden, die eerder een marathon gelopen hebben en gaan voor een tijd tussen 3:30 en 3:50 uur. De start was op de brede (6 baanse) Strasse des 17 juni, waar ik achter me de Brandenbuger Tor zag en voor me de Siegessäule ,
Om 8:45 klonk het startschot voor de eerste lopers en ruim 11 minuten later rende ik over de startlijn. Samen met ruim 30.000 lopers uit meer dan 120 landen met ruim 1 miljoen toeschouwers 42,2 km door de stad Berlijn lopen en dat langs de vele bijzondere gebouwen. Je moet het meemaken om het je voor te kunnen stellen. Belangrijk voor mij was het om rustig te starten, zodat ik voldoende energie over zou houden om op het eind nog hetzelfde tempo te kunnen lopen. Dat ging prima. Voor mijn gevoel eerder iets te rustig. Vanaf de 30e km bleef het zelfs gewoon goed gaan in hetzelfde tempo. Vanaf de 37e kilometer ging het zwaarder, maar geen beton in mijn benen en met het nodige doorzettingsvermogen kon ik mijn tempo vasthouden. En dan na ruim 41 kilometer kwam ik op de straat Unter den Linden met voor me de Brandenburger Tor en daarachter de finishlijn. Dat gaf me nog extra energie voor een eindsprintje om te finishen in een tijd van 3:34:45. Een geweldig gevoel het was me echt gelukt!Op zondagmiddag en avond nog volop genoten in het mooie Berlijn. En op maandagochtend na een wandeling door het Volkspark Friedrichshain en een uitgebreid ontbijt terug naar Deurne.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten